Marc de Bel, schrijver van het oorspronkelijke scenario
Ik ben dus Marc de Bel, en zo voel ik me ook wel een beetje. Klepelgek tingeling. Ik ben geboren op 7 mei 1954. In Kruishoutem, achter een heerlijk geurende seringenstruik. Ik woon er nog altijd met Mie, de kinderen Elf, Aim, Ayan, en Allen en een zootje van dieren: de honden Toepee en Babbe; de katten Mien, Vlek, Vaniel, Indi en Poitoe; de bedrijvige familie Zoldermuis; vijf gekgescharrelde kippen en Martin, onze haan. Helaas is Pica, de ekster, door een buurman afgeschoten.
Vroeger gaf ik les in de vierde klas, maar nu schrijf en teken ik de hele dag. Dat vind ik net zo leuk als lesgeven, hoewel ik het kinderen-pesten wel een beetje mis. Vooral het vele huiswerk geven, haha! (Grapje! Ik haat huiswerk!) Gelukkig ga ik vaak vertellen in scholen en bibliotheken. Ik babbel veel liever met kinderen dan met volwassenen. Dat komt waarschijnlijk omdat ik, sinds die val uit mijn boomhut, altijd elf gebleven ben. Dat mag zeker zo blijven. Ik hoop dat mijn opengebarsten fontanel nooit dichtgroeit. Zo kan ook jij lekker mee kopje onder duiken in al die keutelspannende, slappelachgrappige en vlinderfladderige avonturen die bruisend mijn broeiende compostkop binnenstromen.
Vroeger gaf ik les in de vierde klas, maar nu schrijf en teken ik de hele dag. Dat vind ik net zo leuk als lesgeven, hoewel ik het kinderen-pesten wel een beetje mis. Vooral het vele huiswerk geven, haha! (Grapje! Ik haat huiswerk!) Gelukkig ga ik vaak vertellen in scholen en bibliotheken. Ik babbel veel liever met kinderen dan met volwassenen. Dat komt waarschijnlijk omdat ik, sinds die val uit mijn boomhut, altijd elf gebleven ben. Dat mag zeker zo blijven. Ik hoop dat mijn opengebarsten fontanel nooit dichtgroeit. Zo kan ook jij lekker mee kopje onder duiken in al die keutelspannende, slappelachgrappige en vlinderfladderige avonturen die bruisend mijn broeiende compostkop binnenstromen.
Marc de Bel had zulke goede herinneringen aan zijn lagere schooltijd dat hij zelf ook onderwijzer wilde worden. Hij volgde een lerarenopleiding aan het Glorieux Instituut in Oostakker en gaf twintig jaar les aan de vierde klas. Hij trouwde met Mie Buur en kreeg vier kinderen. Buiten de school was hij ook cartoonist, dichter, toneelschrijver en uitgever. Hij schreef dichtbundels voor volwassenen en gaf die zelf uit. Ook zijn eerste kinderboek gaf hij eerst zelf uit. Omdat zijn boeken goed verkocht werden, kon hij zich helemaal aan het schrijven gaan wijden. Er bestaat ook een fanclub voor Marc de Bel (de Belhamelsclub). Hij woont nog steeds in zijn geboortehuis in de Boeboekweitstraat in Kruishoutem. Marc de Bel schrijft spannende boeken voor kinderen vanaf een jaar of negen. De boeken lezen als een trein, ze zitten vol actie, fantastische gebeurtenissen en slapstickachtige situaties. De belangrijkste figuren in zijn boeken zijn kinderen, dieren of Boeboeks (kleine groene wezentjes). De kinderen durven alles en hebben veel fantasie. Volwassenen zijn of bijzonder sympathiek of heel onsympathiek. De boeken gaan soms wel over serieuze onderwerpen als milieuvervuiling en kindermishandeling, maar door de humor wordt de ernst gerelativeerd. Zijn taalgebruik is speels en lijkt op dat van kinderen, waarbij hij niet bang is om schuttingtaal te gebruiken.
Reacties